9. குமரி பெற்ற குமரன்

அமரும் பதிகேள் அகமாம் எனுமிப்
பிமரங் கெடமெய்ப் பொருள் பேசியவா
குமரன் கிரிராச குமாரி மகன்
சமரம் பொரு தானவ நாசகனே

குமரன் யார்? கிரி ராஜகுமாரியின் மகன். எந்த கிரி? மேரு கிரி. இமயமலையரசன் இமவான் பெற்ற மகள் பார்வதி. பர்வத ராஜகுமாரி பார்வதி என்றும் கூறுவார்கள். அகிலாண்ட கோடி பிரும்மாண்ட நாயகி அவள். "அகிலாண்ட கோடி ஈன்ற அன்னையே! பின்னையும் கன்னியென மறை பேசும்!" உலகமனைத்தையும் பெற்றவளைக் கன்னியென மறைகள் கொண்டாடுகின்றன. அப்படிப்பட்ட கன்னியின் மகன் குமரனே! என்ன வியப்பு! கன்னி பெற்ற மகனா? கிருத்துவ வேதாகமங்களும் அப்படித்தான் சொல்கின்றன. மரியன்னையின் மைந்தன் ஏசுவைத்தானே உலக கிருத்துவர் தொழுகின்றனர். ஆயினும் கன்னி மேரி என்ற வழக்கும் உண்டே. அதுபோலத்தான் அருணகிரி இங்கே "குமாரி பெற்ற குமரன்" என்று குறிப்பிடுகிறார்.

சமர் என்றால் போர். போர்க்களத்தில் தன்னோடு பொருதும் தானவர்களை நாசம் செய்கின்றவனே! தானவர்கள் என்றால் அரக்கர்கள். கஸ்யபரின் மனைவிகளில் ஒருவளான தானை என்பவள் பெற்ற பிள்ளைகள் தானவர்கள் என்றும் கூறுவார்கள். போரிடுவதற்கு இறைவனுக்கு எதிரிகள் உண்டா? இல்லை. இறைவனுக்கு எதிரிகள் இருக்க முடியுமா? முடியாது. ஆனால் இறைவன் அடியார்களுக்கு எதிரிகள் இருப்பார்கள். தேவர்களைச் சிறையிட்ட சூரனால் முருகனைச் சிறையிட முடியுமா? இல்லை அப்படி நினைத்துப் பார்க்க முடியுமா? இறைவன் போர்க்கோலம் பூண்டிருப்பது அடியார்களின் பகையைத் தீர்க்க. திருஞான சம்பந்தர் தங்கியிருந்த சத்திரத்திற்கு நெருப்பு வைத்தார்கள். இறைவன் கருணை மழை பொழிந்தான். திருநாவுக்கரசை சுண்ணாம்புக் காளவாயிலில் இட்டார்கள். நீறு நீர்த்துப் போனது. அவரையே கல்லில் கட்டி கடலில் போட்டார்கள். அலை தாலாட்டியது.
பட்டினத்தடிகளுக்கு அப்பத்தில் நஞ்சு வைத்தார்கள். அது வைத்தவர் வீட்டைப் பற்றியது. ஆக அடியவர்களுக்குத் துன்பம் வருகையில் போரிட்டு அழிப்பவன் இறைவன். இது எந்த மதத்திற்கும் பொருந்தும்.

இதே வரிக்கு வேறு விதமாகவும் பொருள் கொள்ளலாம். நம்மோடு போருக்கு வரும் காமம், வஞ்சகம், தீய எண்ணங்கள், மதம், மாச்சர்யங்கள் ஆகியவைகளை எதிர்த்துப் போரிட்டு அழித்து நம்மைக் காக்கும் வேலன் என்றும் கொள்ளலாம். நமக்குள் எழும் தீய எண்ணங்களை அழிப்பது எப்படி? மருந்து சாப்பிட வேண்டும். எந்த மருந்து? அருள் தரும் தமிழ்க் கந்த மருந்து. உள்ளேயிருக்கும் அழுக்குகளைப் போக்க வெளியே இருக்கும் மருந்து உள்ளே போக வேண்டும் அல்லவா. அதுபோல உள்ளத்தில் இருக்கும் தீயவை போக இறைவனை அந்த உள்ளத்தில் குடியேற்ற வேண்டும். தீயவை அகலும். தூயவை பெருகும்.

இப்பொழுது பாடலின் முதல் இரண்டு வரிகளைப் பார்க்கலாம். சற்று முதிர்ந்த வரிகள். "அமரும் பதிகேள் அகமாம்" என்பதை "அமரும் பதி, கேள், அகம்" என்று பிரிக்க வேண்டும். பதி என்றால் வாழும் ஊர். திருவிளையாடற் புராணம் மதுரையை மதுரையம்பதி என்று சிறப்பிக்கிறது. சிலப்பதிகாரத்திலும் இந்த சொல் கையாளப்பட்டுள்ளது. "நீ யார்?" என்று வினவிய பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனுக்கு விடையளிக்கையில் சொல்கிறார் கண்ணகி, "பெரும் பெயர்ப் புகார் என் பதியே." அமர்தல் என்றால் உட்கார்தல் அல்லது உறைதல். அமரும் பதி என்றால்? உட்காரும் கணவன் அல்ல. உறையும் ஊர். கேள் என்றால் வினவுவது எனலாம். ஆனால் இங்கே உறவுமுறைகளைக் குறிக்கும். "யாதும் ஊரே யாவும் கேளிர்" என்ற கனியன் பூங்குன்றனார் வாக்கை நினைவில் கொள்க.

அகம் என்றால் வீடு. எனது ஊர், எனது உறவுகள், எனது வீடு என்று கிறங்கும் மயக்கம். அதைத்தான் பிமரம் என்கிறார். பிரமை என்ற சொல் மருவிச் சிதைந்து இங்கே பிமரமானது. மனப் பிரமை என்றால் மன மயக்கம். அத்தகைய மயக்கம் கெட பேசியவா என்கிறார் முருகனை. முருகன் என்ன பேசினார்? மெய்ப் பொருள் பேசினார். உலகப் பற்றுகளோடு வாழ்ந்த அருணகிரி நாதருக்கு உபதேசம் பேசினார் முருகன். அந்த உபதேசத்தால் உலகப் பற்று போய் இறைப் பற்று வந்தது.

அன்புடன்,
கோ.இராகவன்